Night Fishing tijdens TEFAF 2015
Door Etienne Boileau
Van de in Londen gevestigde galeriehouder Hidde van Seggelen kwam het idee om tijdens de afgelopen editie van TEFAF een paviljoen met eigentijdse beelden in te richten. Dit als tegenhanger van de vele oude meesters, works of art en antiquiteiten die er de afgelopen dertig jaar zijn verhandeld op de beurs. Terwijl Van Seggelen me rondleidt over het 250 m² grote paviljoen, vertelt hij dat er uitsluitend kunstenaars zijn geselecteerd die de afgelopen dertig jaar hun voetsporen in de beeldhouwkunst hebben achtergelaten.
Van Seggelen: “We tonen werk van levende kunstenaars (met uitzondering van Nam Yun Paik) die niet of nauwelijks op TEFAF zijn getoond, maar al wel lange tijd verbonden zijn aan gevestigde galeries. Samen met kunsthistoricus Sydney Picasso mocht ik het paviljoen naar eigen inzicht invullen. In een tijdsbestek van een half jaar hebben we acht topgaleries bereid gevonden om ieder één kunstenaar te presenteren. Van elke kunstenaar zijn meerdere werken te zien. Sydney kwam met de titel Night Fishing.”
Tijdens de rondgang over het ruime paviljoen bleek het gebodene van een ongekend hoog en internationaal niveau te zijn. Zo presenteerde Zeno X uit Antwerpen een installatie met ingetogen torso’s en koppen van Mark Manders onder de titel Silent Studio; een equivalent van werk dat Manders eerder presenteerde tijdens de vorige Biënnale van Venetië. Prominent in het paviljoen stond een hoge bronzen waterbron van de Spaanse kunstenaar Cristina Iglesias - gevat in een vierkante bak van natuursteen - die langzaam volliep met water en op het hoogste punt weer heel snel leegliep. Titel van het werk Pozo II. Natuurlijk was ook Tony Cragg van de partij. Van hem waren er twee bronzen figuren, Mean Average en Runner. Met name in laatstgenoemd beeld liepen bewegingen vloeiend in elkaar over. Galerie Conrad Fischer presenteerde werk van Wolfgang Laib. Diverse koperen schepen op bergjes rijst waren op planken aan de muur bevestigd. Op de vloer ervoor een installatie van diezelfde Laib met een vijftiental gekleurde huisachtige structuren van allerlei natuurlijke materialen. Fraai was ook de bronzen geabstraheerde mensfiguur die door ringen omvat werd: de maker ervan was Georg Baselitz en de titel Yellow Song. Ontroerend vond ik de open constructie van verdraaid hout met de titel Remember II, gemaakt door Richard Deacon. De perspectivische vertekening in de objecten van Markus Raetz - voor de liefhebber vast interessant - sprak mij niet echt aan. Hoogtepunt op Night Fishing was de sculpturale video-installatie Venus uit 1990 van Nam June Paik. De in 2006 overleden kunstenaar wordt algemeen erkend als een van de eerste videokunstenaars. Venus bestond uit 24 televisieschermen, gedrapeerd rondom een beschilderd bord van een satelliet. Een losse laser discplayer stuurde de 24 monitoren aan. Het leverde onrustige beelden op van een enerverende wereld, beelden die het effect van een draaikolk hadden. Later rees bij mij de vraag of er gedacht wordt over een vervolg op Night Fishing.
Van Seggelen:“Het concept ontwikkelt zich nog steeds en de reacties daags na de opening waren overweldigend. Ook de board was enthousiast. Over een vervolg wordt zeker nagedacht, maar we gaan dit evenement eerst evalueren: The proof of the pudding is in the eating.”
Night Fishing
TEFAF 2015
full color catalogus met bijdragen van o.a. Sydney Picasso en Jan Teeuwisse
ISBN 978-90-75375-21-3
Copyright © 2015 Etienne Boileau