Verzamelaars aan het woord
Anno Lampe en Lex Plompen 

Koele kunst met een hart
Lex: “Dat daarboven tegen het plafond is een hoekbeeld van Merijn Bolink: drie kleine, gekleurde vissen van brons, die met elkaar in een driehoek verbonden zijn.” 
Anno: “Vanaf het begin van onze studietijd hebben we ons geconcentreerd op beelden. Fotografie hebben we overgeslagen, maar we hebben wel de nodige tekeningen en diverse schilderijen in onze collectie. Beelden vragen veel oppervlak en daarom zijn we bijzonder blij met dit ruime huis, waar we bijna al onze beelden kunnen laten zien. Alleen op zolder hebben we nog een kleine stockruimte.”
Na enige tijd praten wordt het tijd om met beide heren rond te lopen. Rondom de ruime hal liggen er vier kamers met een enorme verscheidenheid aan interessante sculpturen en objecten.
Anno: “Hier in de studeerkamer op de grond zie je een liggende figuur van Tom Claessen, daar staat een verguld been van Henk Visch en er hangen een paar reliëfs uit begin jaren tachtig van Schoonhoven. Laten we doorlopen naar de eetkamer. Op tafel staat een gestileerde vrouwenkop van Arie Berkulin en tegen de wand een beeld van Maria Roosen, dat bestaat uit een houten tak die zich van boven in twee delen splitst met daartussen een stuk wit melkglas. In de vensterbank een ijzeren werk van Auke de Vries.Verderop in de serre zie je een minimalistisch stalen beeld van Cor van Dijk en voor het raam een natuurstenen toren met puntdak van Sigurdur Gudmundsson. En er is hier ook werk van David Vandekop en Karin Arink.”
Lex: “We verzamelen al sinds onze studietijd en kiezen vaak voor wat koelere kunst, en we gaan niet persé alleen voor een esthetische beleving. Kunst mag ook lelijk, kritisch en ontwortelend zijn. Van elke kunstenaar proberen we een paar werken aan te schaffen, zodat we hem in z’n ontwikkeling kunnen volgen.”
Als we doorlopen naar de zitkamer wijst Anno me op Stephan Balkenhols grote houten beeld van een man met leeuw. En in de vensterbank ontdek ik een glinsterende kristallen kegelvorm van Harmen Brethouwer.
 
Recente aanwinsten
Bovenaan de monumentale trap naar de slaapverdieping vallen drie experimentele werken van Piet Tuytel op; een ervan bestaat uit niet meer dan een ontkoppelde radiator waartegen een wit metalen plaatje is bevestigd. Een ander werk van Tuytel bestaat uit een draperie van rubberen binnenbanden op een opengeklapte kartonnen doos. Ernaast hangt  van dezelfde kunstenaar een langwerpig onderdeel van een radiator: stuk voor stuk bevreemdende kunst van alledaagse materialen. We nemen een tweede trap die naar de zolder leidt. Die blijkt grotendeels ingericht als permanente expositieruimte. Ook hier weer vooral beelden.
Anno: “We letten bij aankoop ook op de materiaalbewerking. Merijn Bolink gaat daarin heel ver; vaak waanzin wat hij wil. Hier zie je een verzameling poppenwagens, die hij gemaakt heeft met de verschillende materialen waaruit de oorspronkelijke kinderwagen bestond. En daar staat een groot hart van Andrei Roiter, gemaakt van ontluchtingspijp en triplexplaatjes: het is een van onze recente aanwinsten, gekocht naar aanleiding van zijn expositie in het Stedelijk Museum Schiedam. Erachter ligt een serie bolvormige, organisch gevormde sculpturen van Adam Colton. En daar op de grond een mensfiguur van Karin Arink en een vloerbeeld van Carel Visser. Een andere recente aanwinst is dit op kleinere schaal nagebouwd Flaghouse van Tracey Snelling, afgelopen jaar gekocht op Art Rotterdam.”
 
Lastige klus
We dalen de trap weer af naar de slaapverdieping, waar in de badkamer annex kleedkamer een felblauw gespoten aluminium wandbeeld van Han Schuil hangt. De deuken en vouwen in het object leveren interessante, spiegelende effecten op. Er vlakbij hangt een brainwave van Jan van Munster in een vurenhouten kistje. Lex vertelt dat als de multipel van Van Munster niet in zo’n simpel kistje had gezeten, ze ‘m misschien niet hadden gekocht. We lopen door naar de slaapkamer.
Anno: “Hier in onze slaapkamer een tweede beeld van Stephan Balkenhol met daarachter een minimalistisch wandbeeld van Norman Dilworth dat bestaat uit vier geometrische vormen van cortenstaal. En verderop in de logeerkamer hangt een grote uit karton, harsen en lijm gemaakte vogel van Maartje Korstanje aan de wand. Op tafel een albatros van Emo Verkerk; hij zit op een opgerolde stalen ketting. De ketting is zo zwaar dat deze na verloop van tijd inzakt en van tijd tot tijd opnieuw moet worden opgerold. Een lastige klus die we samen moeten klaren en die ook wel tot een stevige woordenwisseling kan leiden, maar dat hoort erbij.”  
 
Copyright 2011 (c) Etienne Boileau